‘Ik vind sport te mooi voor doping.’ Aldus Olivier de Hon bij het begin van een lezing voor de Sociëteit Olympisch Stadion. Olivier, lid van de SOS, is wetenschappelijk medewerker van de Doping Autoriteit.
Hij zei ook: ‘Ik neem de sporter altijd serieus.’ Maar werkend bij zo’n instantie houdt toch in dat je behalve met voorlichting en controles ook met overtreders te maken krijgt, we hebben zelfs gehoord dat de straf van 2 naar 4 jaar gaat, iets wat Olivier al aankondigde dat het te gebeuren stond.

Wereldwijd 200.000 controles per jaar waarvan 2000 in Nederland. “De sport is schoner nu,’ zei hij ook en ingaand op een vraag of wielrennen meer gecontroleerd -en bestraft – wordt dan menig andere sport, verwees hij dat naar het rijk der fabelen: ”Wielrennen heeft een verleden. Tot 1930 stond in het reglement van de Tour dat renners zelf voor prestatiebevordende middelen moesten zorgen. En dat wielrenners meer worden gecontroleerd dan andere sporters is iets waar ze blij mee zouden moeten zijn.

Mede onder druk van de commercie ziet men nu in dat er harder tegen doping moet worden opgetreden. Want anders zou het wel eens snel minder kunnen gaan in het wielrennen. ‘
Dat dopinggebruik , zoals canabis en bloeddoping in strijd is met fair play, is duidelijk, evenals dat EPO en groeihormonen zeer schadelijk zijn. Maar dat 1 tot 5 procent van sporters een betere prestatie leverde na gebruik van placebo’s (Latijn voor: Ik zal behagen) oftwel: middelen zonder werkbare bestanddelen, dus fopmiddelen, is nogal opmerkelijk. Evenals Hons opmerking dat een Tour de France weliswaar ontzettend zwaar is, maar dat je hem zonder extra’s kan rijden. ‘Alleen zijn de renners de laatste week minder goed.’ Daaruit voortvloeiend: ‘Wij moeten sporters overtuigen dan topsport kan zonder doping.´