Twee iconen die in  het Olympisch Stadion furore maakten, zijn in drie dagen tijd overleden.

Eerst Eusebio op 5 januari, op de 8ste Arie de Oude. Toen de Europa Cupfinale van 1962 in het Olympisch Stadion werd gespeeld, kende vrijwel niemand Eusebio en een ietsje beter Benfica. Iedereen wist wat Real Madrid voor een club was: vijfmaal achtereen de Cup gewonnen en het zou in Amsterdam zeker een zesde worden. Daar stak Eusebio, een jaar eerder uit Mozambique bij Benfica beland,  een stokje voor met twee doelpunten: de 4-3 en 5-3 voor de Portugese club. Hij overleed 20 dagen voor zijn 72ste verjaardag. In 1969, toen Benfica in de sneeuw in Amsterdam won en in 1972 kwam Eusebio tweemaal terug in het Stadion om tegen Ajax te spelen.

Arie de Oude kon met zijn goals en fratsen het publiek gek maken van vreugde. Hij kwam van DWG, De Spartaan en VSV Velsen in 1958 bij DWS. Kreeg hij het op zijn heupen, dan scandeerde het publiek: ‘Arie, Arie.’ In Het Parool stond dat hij met plezier terug keek op zijn 80 jaar: ‘Ik heb een rijk leven gehad met de mooiste auto’s, mooiste klokken en de mooiste pakken.’ Op zijn grafsteen moet alleen komen te staan: ‘Arie, Arie is geweest.’ (Klik hier voor artikel) En hij hoopte dat een beetje as in het Olympisch Stadion zou worden uitgestrooid. En dat de mensen niet hoeven te huilen.