In 1928 mochten vrouwen voor het eerst mee doen aan de Olympische atletieknummers. In Nederland wekte dat verbazing. Andere tijden sport besteedt woensdag 3 augustus aandacht aan de Olympische Spelen van 1928 in Amsterdam, aan de intrede van de vrouw in de atletiek en de reacties daarop. Vandaar de naam: Liever geen dames.
Atletiektrainer Jan Blankers, 24 jaar toen en later de man van Fanny zei: ‘ Zolang vrouwen nog niet het peil der prestaties bereikt hebben van de mannen, moeten zij buiten wedstrijd-atletiek blijven.’ Sportjournalist Joris van den Bergh: ‘ Een vrouw op de Olympische Spelen is een slak die een zoutkeet binnenkruipt. Zij vindt er als vrouw haar ondergang. Gelijk de slak smelten haar vormen weg.’ Voorzitter Scharroo van de Atletiek Unie: ‘ Als wedstrijdsport acht ik de atletiek voor dames niet geschikt.’ Voorzitter Meurer van de bond voor lichamelijke opvoeding: ‘Ik ben van mening dat de vrouw niet op de Olympische Spelen thuis hoort, evenmin als doofstommen of andere menschsoorten die door omstandigheden of aanleg per se de minderen zijn van den gezonden, goed getrainden mannelijken atleet.’ Atleet Rinus van den Berge: ‘Een vrouw hoort m.i. eerder in een keuken dan op een athletiekbaan.’
Voorstanders waren er ook. Voetbalscheidsrechter Hans Boekman: ‘Staat de danskunst van een Pavlova, Leistikow en andere kunstenaars niet nauw verband met de atletiek? Veel en veel te laat heeft in het bijzonder de Nederlandse vrouw haar aandacht aan de atletiek geschonken.’ Tennisvoorzitter Broese van Groenou: ‘ Als tennisman zou ik het zeer toejuichen als onze dames zich met atletiek zouden inlaten, want vooral in snelheid kan het damesspel nog zoo ontzaglijk veel winnen.’
Joris van den Bergh ging nog veel verder met zijn afkeuring om vrouwen toe te laten: ‘De Olympiade-winsters uit het jaar 2000 zullen mannen-billetjes hebben en geen spoor van een buste. Zij zullen benen hebben met zulke spieren, zulke armen en zulke haren. Ik ben blij dat ik voor dien tijd dood ben.’
Ook de gouden medaille van bokser Bep van Klaveren komt ter sprake. Zijn Argentijnse tegenstander Peralta was stukken beter, althans volgens de Argentijnen die na afloop slaags raakten met de politie om zo hun woede over het vermeende onrecht te koelen. De jury ging hier niet geheel vrij uit, ook niet in de halve finale waarin een andere Nederlander, Karel Minjon, sterker was en toch niet won. Gespeculeerd werd dat de jury met het goud voor Van Klaveren iets heeft willen goed maken.
Verder vertelt Andere Tijden Sport het verhaal dat voor het eerst een Olympische fakkel de vlam van de marathontoren werd ontstoken door een verder onbekend gebleven man. Ook worden de achtergronden onderzocht van het politieoptreden in de Vijzelstraat tegen de horde Nederlandse supporters die een kaartje voor de voetbalwedstrijd tegen Uruguay probeerde te bemachtigen.